Nankör Bizler
Los Santos’ta herkesin dilinde aynı cümleler; ‘’Daha fazlası lazım, daha çok para, daha iyi araba.’’ Oysa Tanrılar, bize bolca nimet sunmuş da kimse farkında değil. Kimse, sahildeki o güneşin altında şezlongun üstünde yatmanın, sokaktaki o basit sohbetlerin değerini bilmezken, herkes banka soymaya gidiyor sanki. Herkes kendini daha fazla para kazanabilmek için resmen paralıyor, yıpratıyor. Bize bahşedilen bu huzuru kendi ellerimizde yozlaştırdık. Neyin daha fazlası lazım? Daha iyi bir araba mı? Ayağını yerden kesen herhangi bir 4 teker, aileni mi katletti? Hayır, bunu yapmadı. Daha fazla para mı? Ne yapacaksın ki? Evin var, araban var, dahası ne?

Kendi Ateşimizde Yanmak
Belki de Tanrılar Los Santos'u yaratırken bize anlam, huzur ve denge bahşetti. Ama biz ne yaptık? Bu fırsatları göz ardı ettik. Her an yeni bir iş, bir yarış, bir kaçış. Bir an durup baktık mı çevremize? Sahip olduklarımızla mutlu olmayı denedik mi? Tabii ki hayır. Kendimizi sürekli kısıtladıkça kısıtladık. Dönüp de bakmadık aynaya, bugün saçımız nasıl, sakalımız, yüz hatlarımız, yaşlanıyor muyuz, gençleşiyor muyuz? Kendimize zaman ayıramaz olduk, resmen çok işlevli birer sosyopatlara döndük.

Küllerimizden Doğmak (Yeniden)
Her şey çok açık, değil mi? Tanrılar Los Santos'ta bize her şeyi verdi. Güzel arabalar, geniş daireler, bitmek bilmeyen partiler… Peki, ne yaptık biz? Sahip olduğumuz her fırsatı, iki polisten kaçarken duvara çarparak boşa harcadık. Bunu neden yaptık? Çünkü biz hız tutkunu birer aptallarız. Her zaman anlık yaşamayı seçerek kendimizi eziyet çektirdik. Saat işliyor, saniyeler acımasızca akıp gidiyor. Halen bir şansımız varken bunu heba etmeye devam ediyoruz, sanki dolabımızda sakladığımız yedek zamanımız varmışçasına. Bunu herkes biliyor ki; yarının garantisi yok. Bunu bilmemize rağmen böyle yaşamaya devam ediyoruz…

Çıkarım ve Öneriler
Sonuç olarak, Los Santos’ta herkes büyük hayaller peşinde, daha fazlasını arzularken aslında sahip olduğu en değerli şeylerin kıymetini bilmiyor; zaman, huzur ve basit yaşamın keyfi. Tanrılar bize ne verdiyse, biz onu hızla tüketip daha fazlasını istedik. Oysa durup bir an düşündüğümüzde, belki de ihtiyaç duyduğumuz tek şey yanı başımızdadır. Sahip olduklarımızın değerini bilmemiz gerekmektedir. ‘’Her şeye rağmen’’ yaşamımızda yeni bir yol çizmek halen bizim elimizde. Ne kadar hızlı koşarsak koşalım, eninde sonunda geriye kalan şey, ardımızda bıraktığımız kıymetli hayatımız olacaktır.